| Filmla | Дата: Пятница, 15.07.2011, 01:52:47 | Сообщение # 1 |
 moro bo'sin
Группа: Administrator
Сообщений: 2587
Награды: 6
Репутация: 3
Статус: Оффлайн
| - Donishmandlar ayturlarki, g‘aflat nadomatni orttiradi. G‘aflat ne’matning qo‘ldan ketishiga sabab bo‘ladi. G‘aflat Ollohning yo‘lini pardalaydi, hasadning kuchayishiga, kishining ozorlanishiga sabab bo‘ladi.
Yoqub (a.s.) bilan o‘lim farishtasi Azroil birodarlardek uchrashib turishardi. Bir kun Azroil ziyoratga kelganida, oralarida shunday suhbat bo‘ldi. Hazrat Yoqub so‘radi:
— Ey o‘lim farishtasi, ziyoratga keldingmi yo jonimni olganimi?
O‘lim farishtasi:
— Ziyoratga keldim, — dedi.
Hazrat Yoqub Azroilga:
— Sendan bir talabim bor, — dedi.
— Nima ekan u?
— Ajalim yaqinlashib, jonimni olmoqchi bo‘lganingda menga sal oldinroq xabar bersang.
O‘lim farishtasi:
— Juda soz. Senga ikki yo uch xabarchi yuboraman, — dedi.
Bu suhbatdan birmuncha vaqt o‘tgach, Hazrat Yoqubning ajali yaqinlashdi. O‘lim farishtasi yana keldi. Yoqub (a.s.) so‘radi:
— Ziyorat maqsadida keldingmi yo jonimni olganimi?
— Joningni olgani! — dedi o‘lim farishtasi.
— Axir, sen menga oldindan xabar bermoqchi eding-ku?! Ikki yo uch xabarchi yuboraman deganding... Qani xabar berganing?
— Men aytganimni qildim, — dedi Azroil. — Sochlaring oldin qora edi, oqardi.
Vujuding oldin kuchli edi, keyin quvvatdan qoldi. Qadding oldin tik edi, endi bukildi. Ey, Yoqub, mana shu uch narsa o‘limdan oldin insonlarga mening yuborgan xabarchilarimdir.
Biroq inson zoti g‘aflatda yotganligi bois, bu xabarchilarning kelganiga parvo qilmaydi. Boqiy dunyo safari uchun nimalar hozirlab qo‘yganiga nazar solmaydi. Ko‘ngli moyil bo‘lib yiqqan mol-dunyosini orqalab ketolmasligi, faqatgina yaxshi amallari, ibodatlari unga yo‘ldosh bo‘lishi haqida o‘ylab ko‘rmaydi.
Shaqiq Balxiy shunday deydi: “Insonlar og‘izlarida ba’zi bir gaplarni ko‘p aytadilar, lekin fe’l-atvorlarida bu gaplarga qarshilik qiladilar:
1. Ollohning bandasiman, Ollohning quliman, deydilar-u, hayotda banda-qul kabi emas, juda erkin, betizgin, hur kabi tutadilar. O‘zlarini dunyoda abadiy boyvachcha, deb bilishlari Olloh o‘rtaga qo‘ygan go‘zal axloq asoslariga to‘g‘ri kelmaydi.
2. Olloh har kimning rizq-nasibasini kafolatlagan deydilar-u, qalblari faqat dunyo molini orttirish bilangina shodlanadi.
3. Dunyoda hammamiz o‘tkinchimiz, hammamiz ham o‘lamiz deydilar, lekin hech qachon o‘lmaydigandek dunyo bilan o‘ralashib, Ollohning buyruqlari bilan ishlari bo‘lmay qoladi (namoz o‘qimaydilar, zakot, sadaqa bermaydilar, xalq farovonligi, yurt obodligi to‘g‘risida o‘ylamaydilar, sarf-xarajatlar qilmaydilar)”.
Payg‘ambarimizdan naql etilgan bir xabar shundaydir:
— Arshda shu shaklda yozuv bor:«Men (Olloh) menga itoat etganning istaklarini beraman, ishini yo‘lga qo‘yaman. Meni sevganni sevaman. Meni chaqirganga javob beraman. Afv tilaganni afv etaman».
Rivoyat qilishlaricha, bir odamning qopi yo‘qoladi, kimga berganini hech eslayolmaydi. Bir kun namoz o‘qiyotganda qopi kimdaligi esiga tushib qoladi. Namozni tugatgani zamonoq xizmatkoriga qarab baqirdi:
— Hoy, falon kishinikiga bor, qopimizni so‘ra!
Xizmatkor:
— Qop undaligini qachon esladingiz? — deb so‘radi.
Xoja:
— Namozda! — deb javob qildi.
Xizmatkor:
— U holda siz ibodat qilmay, qop qidiribsiz!...
Xizmatkorning bu go‘zal tanbehi va to‘g‘ri e’tiqodi tufayli xojasi uni ozod etadi.
Aqli bor odam qalbini dunyoga emas, Ollohga beradi. Oqibatni o‘ylaydi va oxirat uchun hozirlik ko‘radi. Shuning uchun ham Rabbimiz buyuradi: “Kim oxirat ekinini istar ekan, biz unga ekinining hosilini mo‘l-ziyoda qilurmiz. Kim dunyo ekinini istar ekan, biz unga o‘shandan (dunyo matolaridan) berurmiz va uning uchun oxiratda biron nasiba bo‘lmas!”
http://uzmegavideo.ucoz.ru/
|
| |
|
|
